زمان مطالعه: ۲ دقیقه

به گزارش عترتنا؛ امام علی علیه السلام در لحظات نزدیک به شهادت به فرزندشان امام حسن علیه السلام فرمود: «اى حسن! وقتی از دنیا رفتم، مرا غسل ده و کفن کن و با بقیّه حنوط رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله و سلّم که از کافور بهشت است و جبرئیل براى آن حضرت آورده بود حنوط کن.

پس از اینکه بر من نماز خواندی جنازه را از موضع خود بردار و خاک را از آن موضع کنار بزن. در آنجا قبر کنده شده و لحد ساخته ای خواهی یافت که پدرم حضرت نوح علیه السّلام براى من ساخته است، پس مرا بر روى آن تخته دفن کن و هفت خشت ساخته بر روى من بچین، سپس قبر مرا از خاک پر کن و محل قبر مرا پنهان کن» ( جلاء العیون، ص۳۴۹).

سخن حضرت با فرزندان خود

سپس حضرت به فرزندان خود فرمود: «به زودی که فتنه ها از هر سو رو به شما آورد و منافقان، کینه هاى دیرینه خود را از شما طلب نمایند و از شما انتقام بگیرند، پس بر شما باد به صبر که عاقبت صبر نیکو است» ( جلاء العیون، ص۳۵۰).

پس از این سخنان امام بیهوش شد، وقتی به هوش آمد فرمود: «در این وقت رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله و سلّم و عمویم حمزه و برادرم جعفر به نزد من آمدند گفتند که: زود بیا به نزد ما که ما مشتاقیم بسوى تو»

امام سپس به اهل بیت خود نظر کرد و فرمود: «همه را به خدا مى سپارم، خدا همه را به راه حقّ درست بدارد و از شرّ دشمنان حفظ نماید».

سپس گفت: «بر شما باد سلام اى رسولان وحى پروردگار من» و این آیه را قرائت فرمود که: «مِثْلِ هذا فَلْیَعْمَلِ الْعامِلُونَ» (صافات، ۶۱) و نیز این آیه را «إِنَّ اللَّهَ مَعَ الَّذِینَ اتَّقَوْا وَ الَّذِینَ هُمْ مُحْسِنُونَ» (نحل،۱۲۸).

پس پیشانی مبارک امام در عرق نشست و مشغول ذکر خدا گردید، رو به قبله کرد و چشمان خود را بر هم گذاشت، دستها و پاهاى مبارک خود را به سوى قبله کشید و شهادت به وحدانیّت الهى و رسالت پیامبر داد و به لقاء پروردگارش شتافت. (جلاء العیون، ص۳۵۰) .

پایان پیام/.

شبکه های اجتماعی عترتنا: کانال تلگرام  / کانال ایتا  / کانال سروش  / پیچ اینستاگرام