زمان مطالعه: 2 دقیقهسپس در دعای امروز میخوانیم که «وَ لا تَحْرِمْنِی قَبُولَ حَسَنَاتِهِ»؛ خدایا مرا در این روز از قبول حسنات، محروم مکن و جوری نباشد که من حسنات خوبی را که باید داشته باشم از آن محروم شوم.
زمان مطالعه: 3 دقیقهپس در دعای روز هفدهم ماه مبارک رمضان میخوانیم که خدایا ما را هدایت کن به بهترین اعمال «اللَّهُمَّ اهْدِنِی فِیهِ لِصَالِحِ الْأَعْمَالِ» و حوائج و آرزوهایمان را برآورده به خیر کنی.
زمان مطالعه: 3 دقیقهدر دعای روز شانزدهم به محضر پروردگار عالم عرضه میداریم که خداوندا مرا موافق با نیکان قرار بده، من موفق شوم آنچه که مردان نیک انجام دادند من هم همان را انجام دهم.
زمان مطالعه: 3 دقیقهخصوصیت «طاعت خاشعین» این است که اولاً؛ وقتی شخص، معرفت پیدا کرد در مقام معرفت،به خودی خود عبادت و طاعتش خاشعانه خواهد بود. دوم اینکه بعد از اینکه طاعت یک فرد توأم با خشوع شد، آن وقت همه چیز در مقابل او خشوع پیدا میکند و اگر این خشوع از بین برود بیچارگی پدیدار میشود.
زمان مطالعه: 2 دقیقه بیان میکنیم خدایا درست است ماه مبارک رمضان است، ۱۴ روز هم گذشت روزه گرفتم همه کارها را کردم ولی امکان دارد من لغزشهای زیادی داشته باشم، خدایا من را به خاطر لغزشها مواخذه نکن میدانم.
زمان مطالعه: 3 دقیقه«وَ وَفِّقْنِی فِیهِ لِلتُّقَى وَ صُحْبَهِ الْأَبْرَارِ»؛ سخن گفتن با نیکان عالم یعنی همنشینی با خوبان عالم طوری که آنچه که برای او به وجود میآید او را به سمت خوبیها هدایت بکند، موفق شود او مِنالابرار شود.
زمان مطالعه: 2 دقیقهآیت الله قرهی: در دعای روز دوازدهم از خدا میخواهیم کاری کن عدل و انصاف برای من به وجود بیاید و من کسی باشم که روشم، منشم عدالتخواهی و انصاف باشد، عدالتطلب باشیم، انصاف داشته باشیم، نخواهیم دیگران را با بیانصافی از راه بیرون کنیم.
زمان مطالعه: 4 دقیقهآیت الله قرهی در شرح دعای روز یازدهم بیان کردند: خدایا یک کاری کن که من احسان کردن را دوست داشته باشم و از روی محبت احسان کنم نه از روی اینکه فردا او برایم جبران بکند، این میشود کاسبمآبی، انسان کاسبمآب نباشد.
زمان مطالعه: 4 دقیقهآیت الله قرهی: اگر بخواهیم مقرب خدا شویم باید لطف خدا شامل حال ما شود که خدا نیکوکار است و طبیعی است یک اشاره لطیفی هم به ما میکند که ما هم باید نیکوکار و محسن باشیم تا بتوانیم به احسان خدا نزدیک شویم.
زمان مطالعه: 4 دقیقهآیت الله قرهی: مصاحبت با نیکان عالم چون بالاخره انسان اجتماعی است، «وَ صُحْبَهَ الْکِرَامِ»؛ انسان نمیتواند فردی زندگی بکند ولی بهترین راه برای اجتماعی زیستن که زندگی او زندگی سلم، زندگی با مهربانی و لطف باشد این است که انسان با خوبان عالم، با نیکان عالم همنشین و همصحبت باشد و یک فضیلت بسیار خوبی است.