آیت‌الله کمیلی خراسانی گفت: آشنایی بنده با آیت الحق مرحوم استاد سید هاشم حداد در سن ۲۰ سالگی بود که از آن سن در دامن ایشان تربیت شدم و ایشان شدیداً غرق در توحید بود در حدی که او را از توجه به ظاهر غافل می‌کرد.

بنده از عراق با اجازه استادم عارف کامل مرحوم حاج آقا سید هاشم حداد (ره) به لبنان اعزام شدم و به بنده اجازه تربیتی دادند و فرمودند: جوانان لبنانی که به شما مراجعه کردند شما راه سیر و سلوک را به آنها توضیح دهید و آنها را در این مسیر تربیت کنید

آیت‌الله کمیلی خراسانی: شهید دستغیب فقیه عارفی بود که خیلی ساده زندگی می‌کرد و قلب پاکی داشت. ایشان انس و الفت ویژه‌ای با دعای کمیل داشت.

حجت‌الاسلام موسوی مطلق گفت: روح عرفان آیت‌الله‌ العظمی شاه‌آبادی عرفان ظلم‌ستیزی بود، عرفان ایشان بندبند آن با روح حقیقی قرآن و معارف اهل‌بیت علیهم‌السلام عجین شده بود و فقه‌ستیز نبود؛ بلکه روح دیگری از فقه را به نمایش می‌گذاشت.

آیت‌الله کمیلی خراسانی از اساتید برجسته عرفان اسلامی و یادگار مکتب عرفانی نجف به مناسبت هفته کتاب و کتا‌ب‌خوانی در گفت‌وگویی به تبیین سیره مطالعاتی جهت ورود به عرفان عملی و رسیدن به استاد سلوکی پرداختند و نقشه راهی را برای مشتاقان سلوک عرفانی ترسیم نمودند.

استاد حوزه گفت: علامه روش شهودی را تثبیت کرد و عرفان به عنوان یک سنت را به اضافه تحلیل عقلی کلان در نظر دارد و در کنار آن هم اجتهاد در شریعت را دنبال کرده است.

بعد اجتماعی عرفان یعنی بعد خدمت‌رسانی اجتماعی به مردم؛ سالک و عارف کسی نیست که بریده از اجتماع و مردم باشد عارف کسی است که اهل گره‌گشایی از کار مردم است زیرا مردم را هم جلوات الهی می‌بیند و خدمت به خلق را خدمت به عیال خدا می‌داند و این خدمت برای او عبادت است و اگر با انگیزه الهی باشد مانند ذکر گفتن و نمازخواندن و راز و نیاز است.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، گفت: از ویژگی‌های بنیادین عرفان اهل بیتی(ع) این است که عرفانی جامع در ساحات و ابعاد و قلمروهای گوناگون است و عرفانی است که صرفا عرفان انزوا و گوشه‌نشینی نیست.

مرحوم آیت الله ضیاءالدین نجفی در یکی از جلسات درس اخلاق خود به تبیین عرفان حقیقی و تمایز آن از عرفان کاذب و مجازی پرداخت که در ادامه می‌خوانید.

حجت الاسلام انصاریان گفت: زهد در عرفان اهل‌بیت(ع) به معنای کناره‌گیری از نعمات خداوند نیست. طبق آیات و روایات، بیکاری و تنبلی به شدت نهی شده و اینکه خرج انسان توسط فردی دیگری داده شود، عملی ناپسند تلقی می‌شود.