زمان مطالعه: ۳ دقیقه

به گزارش پایگاه تحلیلی عترتنا / دین و اندیشه: آیت‌الله مجتهدی تهرانی، استاد برجسته اخلاق، همه‌روزه در روزهای ماه مبارک رمضان در بین نماز ظهر و عصر در مدرسه علمیه خود به شرح دعای مختصر آن روز می‌پرداختند که شرح دعای روز بیستم ماه رمضان در بیان ایشان به قرار ذیل است:

دعای روز بیستم

«اللهمّ افْتَحْ لی فیهِ أبوابَ الجِنانِ، واغْلِقْ عَنّی فیهِ أبوابَ النّیرانِ ،وَوَفّقْنی فیهِ لِتِلاوَهِ القرآنِ، یا مُنَزّلِ السّکینهِ فی قُلوبِ المؤمِنین؛ خدایا در این روز برایم درهاى بهشت را بگشا و برایم درهاى آتش دوزخ را ببند و به من توفیق تلاوت قرآن عطا کم اى نازل‌کننده آرامش در دل‌هاى مؤمنان».

«اللهمّ افْتَحْ لی فیهِ أبوابَ الجِنانِ»: در اینجا منظور از اینکه می‌گوییم خدایا درهای بهشت را بر روی من بگشای این است که خداوند ما را از گناهانی که در طول عمر خویش انجام داده‌ایم، پاک سازد و حسنات و کارهای نیک ما را افزون سازد، چرا که تا انسان گنهکار باشد و از خیرات و حسنات به دور باشد، بهشت بر او حرام خواهد بود و تنها هنگامی درب‌های بهشت روی او گشوده می‌گردد که هیچ گناهی بر او نباشد و اینکه می‌گوییم درهای بهشت را بر روی ما بگشای به این خاطر است که خداوند به ما عنایت فرماید تا طوری دردنیا زندگی کنیم که بتوانیم در آخرت از هر دری که خواستیم وارد بهشت شویم.

دوری از آتش با پیروی از خدا و رسولش

«واغْلِقْ عَنّی فیهِ أبوابَ النّیرانِ»: برای آنکه بفهمیم منظور ا ز«اغلق عنی فیه ابواب النیران» و «در این روز درهای آتش دوزخ را بر من ببند»‌ چه می‌باشد؟ اشاره می‌نماییم به فرموده خداوند عزوجل در قرآن کریم: «أَلَمْ یَعْلَمُواْ أَنَّهُ مَن یُحَادِدِ اللّهَ وَرَسُولَهُ فَأَنَّ لَهُ نَارَ جَهَنَّمَ خَالِدًا فِیهَا…»(توبه/۶۴)؛ آیا نمی‌دانند که هرکس با خداوند و رسولش دشمنی نماید آتش جهنم برای اوست که در آن جاودان خواهد ماند و با توجه به این آیه شریفه در می‌یابیم ما در این روز در اصل با این دعا از خداوند می‌خواهیم ما را جزء کسانی قرار دهد که از دستورات ذات اقدسش و رسول گرامی‌اش پیروی می‌کنیم چرا که پیروی از خداوند و رسولش برابر با رستگاری در دنیا و آخرت و دوری از آتش دوزخ است.

با تلاوت قرآن خانه های خود را روشن کنید

«وَفّقْنی فیهِ لِتِلاوَهِ القرآنِ یا مُنَزّلِ السّکینهِ فی قُلوبِ المؤمِنین»: پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «نَوّروا بیوتکم بتلاوه القرآن اولا تتخذوها قبورا کما فعلت الیهود و النصاری، صلوا فی لکنائس و البیع و عطلوا بیوتهم فان البیت اذا کثر فیه تلاوه القرآن کثر خیره و انسع اهله و اضاء لاهل السماء کما تصنئی نجوم السماء لاهل الدنیا؛ خانه‌های خود را به تلاوت قرآن روشن کنید و آنها را گورستان نکنید چنان‌چه یهود و نصارا کردند، در کلیساها و عبادتگاه‌های خود نماز کنند، ولی خانه‌های خویش ار معطل گذارده‌اند (و در آنها عبادتی انجام ندهند) زیرا که هرگاه در خانه بسیار تلاوت قرآن شود خیر و برکتش زیاد گردد و اهل آن به وسعت رسند و آن خانه برای اهل آسمان درخشندگی دارد، چنان‌چه ستارگان آسمان برای اهل زمین می‌درخشند»(اصول کافی، جلد ۴).

ما نیز می‌دانیم که هر چیزی بهاری دارد و بهار قرآن ماه مبارک رمضان است؛ چنانچه امام باقر(ع) فرمودند: «لکل شی ربیع و ربیع القرآن شهر رمضان؛ هر چیزی بهاری دارد و بهار قرآن ما، ماه مبارک رمضان است».‌ پس با این حال ما نیز از خداوند در این روز می‌خواهیم که به ما توفیق عنایت فرماید تا بتوانیم کلام نورانیش را تلاوت کرده و به آن جامه عمل بپوشانیم.