زمان مطالعه: 3 دقیقه
به گزارش خبرنگار عترتنا؛حجتالاسلاموالمسلمین «سید عباس موسوی مطلق» شب گذشته دوشنبه هفتم اسفندماه در جلسه هفتگی درس اخلاق خود که در دارالبکاء فاطمهالزهرا (س) تهران برگزار شد، در ادامه شرح مناجات تائبین درباره توبه نصوح و جایگاه توبه کنندگان در نزد خدا گفت: امام سجاد (ع) در فرازی دیگر از مناجات تائبین میفرمایند: «إِلٰهِی بِقُدْرَتِکَ عَلَیَّ تُبْ عَلَیَّ، وَبِحِلْمِکَ عَنِّی اعْفُ عَنِّی، وَبِعِلْمِکَ بِی ارْفَقْ بِی. إِلٰهِی أَنْتَ الَّذِی فَتَحْتَ لِعِبادِکَ بَاباً إِلیٰ عَفْوِکَ سَمَّیْتَهُ التَّوْبَهَ، فَقُلْتَ: ﴿تُوبُوا إِلَی اللّٰهِ تَوْبَهً نَصُوحاً﴾؛ خدایا با تواناییات بر من، توبهام را بپذیر و با بردباریات نسبت به من، از من بگذر و با آگاهیات از حال من، با من مدارا کن، معبودم، تویی که به روی بندگانت دری بهسوی بخششت گشودی و آن را توبه نامیدی و خود فرمودی: «ای مؤمنان! به پیشگاه خداوند توبه کنید، توبهای خالص و نصوح!»
وی ادامه داد: حضرت در این فراز در معرفی خدا فرمودند: خدا تو همان کسی هستی که یک بابی را برای بندگانت باز کردی و آن باب توبه است. بعد میگوید من خدای همه هستم مخصوصاً توبهکنندگان! که حافظ هم اینگونه سروده است: «نصیبِ ماست بهشت ای خداشناس برو که مُستَحَقِّ کرامت گناهکارانند»
وی افزود: خداوند بابهای زیادی دارد چنانچه خود هشت باب بهشت هم هر باب آن یک نامی و حکمتی دارد؛ اما آنچه بنده تحقیق کردم دو باب خیلی عجب است و در یک جا یک باب میشود و انگار دو نام دارد که یکی باب توبه و دیگری باب الحسین (ع) است.
توبه نصوح چیست
این استاد اخلاق با بیان اینکه توبه نصوح چیست، در توضیح آن گفت: در این فراز حضرت به توبه نصوح اشاره نمودند؛ توبه نصوح را همه شنیدید که چکیدهاش این است طوری نزد خدا بیایید که فرض کنید در ثانیهای ماندهاید که اگر در خانه خدا نیایید سقوط کرده و آبرویی برایتان نمیماند و حتی برای نجاتتان از دست احدی کاری ساخته نیست، اینجا اگر کسی فهمید که فقط خدا میتواند نجاتش بدهد در خانه خدا برود و دیگر برنگردد.
وی تأکید کرد: توبه نصوح دو قسم دارد که اول اضطرار و دوم عدم تکرار گناه است؛ ولی ما بیشتر قسم اول را میرسیم؛ ولی قسم دوم را نداریم و باز سمت تکرار همان گناه میرویم! بارها گفته شد که توبه یعنی کوچه بنبست که راه را اشتباه رفتید و باید اینجا با توبه از این راه بنبست برگردید! پس باید برگشت و به هر طرف از بنبست برگردید راه خدا است.
نقل خاطراتی از مرحوم آیتالله شوشتری
موسوی مطلق در ادامه با تسلیت ارتحال عارف فرزانه آیتالله شوشتری گفت: سال ۱۳۷۳ به دست ایشان معمم شدم و آن روز پایان مراسم در گوش بنده گفتند که عمامه سرت گذاشتی پس هیچوقت آن را برندار مگر در روز عاشورا! چون عاشورا روزی است که جد شما عمامهاش در خاک و خون کشیده شد و این روز حضرت سر ندارند ما هم عمامه نداشته باشیم!
این استاد حوزوی به انس و ارتباط این عالم ربانی با امام زمان (عج) اشاره و بیان کرد: مرحوم آیتالله شوشتری انس و ارتباط زیادی با امام زمان (عج) داشتند و متعدد میفرمود من شخصی را میشناسم که ۴۰ سال در طلب حضرت مهدی (عج) بود؛ حالت طلب را هم کسی میفهمد که عشق را تجربه کرده باشد و بستگی دارد که شما عاشق چه کسی باشید، اما این طالب بعد از ۴۰ سال به حضرت رسید و گلایه کرد که آقا چرا زودتر این توفیق حاصل نشد که حضرت فرمودند اگر زودتر انجام میشد تو از ما نان و پنیر و سبزی میخواستی!
وی تصریح کرد: گاهی برای حاجتی خصوصاً معنوی ما زیاد دعا میکنیم؛ ولی به ما نمیدهند! در صورتی که همین ندادن حاجت به نفع ما است! چون خدا و حضرت مهدی (عج) از همه کس به ما دلسوزتر است و خیر و صلاح ما را بهتر از خود ما میدانند! پس باید اعتماد کنید؛ چون حضرت قبل و بعد ما را و حتی نیاز و قیامت ما را میداند و میبیند و حتماً دلیلی دارد که استجابت عقب میافتد.
موسوی مطلق در پایان گفت: مرحوم آیتالله شوشتری به دعا و مناجات خیلی علاقه داشتند و مجلسی نبود که نگویند چند فراز دعا و مناجات بخوانید، حتی این اواخر عمرشان که با عدهای از دوستان خدمتشان رسیده بودیم توصیه به مناجات خمسه عشر و دعای سحر نمودند.
پایان پیام/.
شبکه های اجتماعی عترتنا: کانال تلگرام / کانال ایتا / کانال سروش / پیچ اینستاگرام / آپارات