زمان مطالعه: 2 دقیقه

به گزارش عترتنا؛ آیت الله «سید علی اصغر هاشمی علیا» تولیت و مؤسس حوزه علمیه حضرت قائم (عج) چیذر تهران شامگاه سه‌شنبه ۲۵ دی‌ماه در جلسه هفتگی درس اخلاق خود که در این حوزه برگزار شد، در ادامه شرح دعای هشتم صحیفه سجادیه در این جلسه در شرح فراز «وَ سُوءِ الْوِلَایَهِ لِمَنْ تَحْتَ أَیْدِینَا» این دعا با تذکر این نکته که هرچه مسئولیت انسان بیشتر و دایره ولایت و سرپرستی او نسبت به دیگران وسیع‌تر باشد، نقش مهم‌تر و خطرناک‌تری خواهد داشت، اظهار کرد: یکی از مهم‌ترین این مسئولیت‌ها، ولایت والدین نسبت به اولاد است.

وظیفه والدین نسبت به ادب فرزند و نقش پدر

این استاد اخلاق با اشاره به نقش ولایت پدر در تربیت فرزند اظهار کرد: والدین باید فرزند را ادب کنند. منظور از ادب در اینجا که در روایات هم اشاره شده، اعم از معنای عرفی آن است و همه فضائل اخلاقی و دوری از تمام رذائل را شامل می‌شود. نوع فرزندانی که تربیت نشدند، بیشتر تقصیر پدر است چون پدر ولایت و مسئولیت دارد ولی مادر ولایت ندارد.

وی ادامه داد: از اینجا معلوم می‌شود چرا در روایات فرمودند: «خَیْرُ مَا وَرَّثَ اَلْآبَاءُ اَلْأَبْنَاءَ اَلْأَدَبُ». ارثی که پدر باقی می‌گذارد مال نیست؛ زیرا مال از بین می‌رود؛ بلکه لازم‌تر از مال، ادب و دین و علم و اخلاق است.

اهمیت تعلیم معارف دینی به فرزندان

هاشمی علیا با تأکید بر ضرورت تعلیم و تعلّم معارف دینی و فضائل اخلاقی، شأن مؤمن را ایجاد علم و ادب صالح عنوان کرد و گفت: بنده مؤمن همواره برای خانواده خود دانش و تربیت نیکو به ارث می‌نهد، تا همه آن‌ها را وارد بهشت کند، به طوری که کوچک و بزرگ و خدمتکار و همسایه را در بهشت می‌یابد و بنده گناهکار پیوسته برای خانواده خود بد ادبی را به ارث می‌گذارد، چنان که همه آن‌ها را وارد دوزخ می‌کند.

وی خاطر نشان کرد: یکی از ویژگی‌های پدران آخر الزمان که پیامبر اسلام (ص) از آنان بیزاری جسته، همین است که فرزندانشان را از یادگیری امور واجب، باز می‌دارند.

کسب فضائل اخلاقی مقدم بر احکام دین

هاشمی علیا با اشاره به تعدادی از احادیث درباره اهمیت حُسن ادب، فضائل اخلاقی را حتی مقدّم بر احکام دین دانست و گفت: بنا بر روایتی از امام علی (ع) ادب نیکو، جایگزین و نائب حَسَب و شرافت انسان می‌شود. طبق روایتی دیگر، نفس آدمی بر سوء ادب سرشته شده است و بنده فرمان دارد که به ادب نیکو پایبند باشد،

وی افزود: نفْس در میدان مخالفت به دلخواه خود می‌تازد و بنده می‌کوشد آن را از خواسته ناروایش باز دارد؛ پس، هر گاه عنان نفس را رها سازد، شریک تبهکاری اوست و اگر نفس خود را در خواهش‌هایش یاری رساند، در قتل خود همدست نفْس شده است. بدین ترتیب، نفس همواره با عقل در کشمکش است و آدمی باید جانب عقل را بگیرد و هوای نفسانی را کنار بزند تا او را از بدی‌ها بازدارد و به خوبی‌ها سوق دهد.

پایان پیام/.

شبکه های اجتماعی عترتنا: کانال تلگرام  / کانال ایتا  / کانال سروش  / پیچ اینستاگرام / آپارات