زمان مطالعه: 5 دقیقه

آیت الله کمیلی خراسانی گفت: ظهور آن حضرت خواسته‌ی اهل سلوک و عامه شیعیان و حتی خود حضرت است، یعنی خود حضرت هم منتظر مشیت و امر الهی در زمینه ظهور است.

به گزارش پایگاه تحلیلی عترتنا، به مناسبت نیمه شعبان و سالروز میلاد امام زمان(عج) با آیت‌الله «محمدصالح کمیلی خراسانی» از استادان برجسته عرفان اسلامی و از شاگردان خاص عارف فقید مرحوم سید هاشم حداد درباره “ویژگی‌ها و وظایف سالک منتظر و اهمیت شب نیمه شعبان” به گفت‌وگو نشستیم.

در این گفت‌وگو  آیت الله کمیلی خراسانی به تبیین ویژگی‌ها و وظایف سالک منتظر و اهمیت شب نیمه شعبان پرداخت و در پایان نیز اشاره‌ای به سیره استادشان مرحوم سید هاشم حداد درباره انس وی با اهل بیت(ع) و امام زمان(عج) نمود. 

با عرض تبریک فرا رسیدن نیمه شعبان، مشروح این گفت‌وگوی صمیمی و مهدوی که به کوشش امیرمحسن سلطان احمدی تهیه شده و در اختیار عترتنا قرار گرفت، را در ادامه بخوانید.

ویژگی‌ها و وظایف سالک منتظر چیست؟

السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْکَلِمِ‏؛ سلام بر مهدى امتها و جامع تمام کلمات وحى الهى.

لیله شریفه نیمه شعبان در پیش است و ما و همه‌ی دوستان و شیعیان آن حضرت منتظر فرجِ سریع و عاجل از ناحیه خداوند قادر متعال هستیم که همه امور به دست اوست، از چنین قدرت بزرگی مسئلت داریم که هر چه زودتر در فرج ولیش تسریع فرماید.

آنها که در این طریقت معارف الهی و اهل بیتی قدم می‌گذارند یکی از خصوصیاتشان همین است که وقتی به منازل سیر و سلوک ورود پیدا می‌کنند، می‌بینند که یک کمبودی در این مسیر هست و آن مسئله آفتاب و خورشید امامت حضرت مهدی (عج) است.

 آفتاب هست اما پشت پرده است و همانطور که خورشید در پشت ابر خاصیت خود را برای اهل زمین دارد هر چند در پشت ابر است، منتظران آن حضرت هم این موضوع و غیبت را درک می‌کنند، هر چند آن حضرت در این عالم ظهور عمومی برای همه ندارد اما دعای حضرت و اصلا وجود و حضور حضرت لنگر زمین و آسمان است، اما خیلی فرق می‌کند آن حضرت در بین ما باشد و همه جمال آن حضرت را ببیند، تا اینکه حضرت در پرده غیبت باشد.

ظهور آن حضرت خواسته‌ی اهل سلوک و عامه شیعیان و حتی خود حضرت است، یعنی خود حضرت هم منتظر مشیت و امر الهی در زمینه ظهور است و سالک حقیقی در این مسیر یکی از دغدغه‌ها و دعاها و مهمات او در دوران غیبت خواندن ادعیه مهدوی و توسل به حضرت و دعای برای گشایش فرج و سلامتی حضرت است.

ما باید این انتظار را بکشیم و از خداوند آن را بخواهیم. اصلا خود انتظار در روایات وارد شده است که خود انتظار یک فرج در آن است. امام صادق(علیه السلام) در روایتی می‌فرماید: «المُنتَظِرُ لِلثّانی عَشَرَ کَالشّاهِرِ سَیفَهُ بَینَ یَدَی رَسولِ اللّه یَذُبُّ عَنهُ» منتظر ظهور امام دوازدهم مانند کسی است که در رکاب پیامبر خدا شمشیر کشیده است و از ایشان دفاع می کند. تا این حد درباره اهمیت و ثواب انتظار حضرت تاکید شده است.

شما وقتی منتظر یک فرد عزیزی هستید، با امید اینکه او وعده داده و می‌آید همینطور دقیقه شماری و ثانیه شماری می‌کنید که او بیاید و منتظر رسیدن او هستید و دل خوشی دارید که بالاخره این مهمان شما خواهد رسید. و ما هم دلمان خوش است که حضرت بالاخره ظهور خواهند کرد.

در این سال جدید ۱۴۰۰ هجری شمسی و در آستانه این قرن جدید دل‌های شیعه یک آهنگ انتظار دیگری دارد و آهنگ این دلها این است که ان شاءالله حضرت در همین نزدیکی‌های نزدیک ظهور خواهد کرد.

پس آنچه نتیجه می‌گیریم اینکه سالک راه خدا همیشه و در هر حال در یاد آن حضرت است و برای فرج و سلامتی حضرت دعا می‌کند.

با توجه به اینکه برای شب نیمه شعبان اعمالی وارد شده و آن را مقدمه‌ای برای ورود به ماه رمضان می‌دانند برای بهره معنوی و عبادی از این شب و آمادگی برای ماه رمضان چه توصیه‌ای دارید؟

اعمال امشب همانطور که مرحوم شیخ در مفاتیح و ابن طاووس در اقبال و کتب ادعیه دیگر بیان شده است، نشان می‌دهد شب نیمه شعبان شب احیاء به عبادت و مناجات و نجوای با خدا است و از شب‌های خاص برای احیاء در طول سال است.

رسول خدا (ص) در چنین شبی خود را از بستر عیال جدا می‌کرد و در حیاط منزل آنجا زیر آسمان راز و نیاز و سجود داشت و در سجده می فرمودند: « سَجَدَ لَکَ سَوادِی وَ خِیالِی وَ آمَنَ بِکَ فُؤَادِی، هذِهِ یَدایَ بِما جَنَیْتُ عَلى‌ نَفْسِی، یا عَظِیمُ تُرْجى لِکُلِّ عَظِیمٍ، اغْفِرْ لِی ذَنْبِیَ الْعَظِیمَ، فَإِنَّهُ لا یَغْفِرُ الْعَظِیمَ إِلَّا الْعَظِیمُ»،  یعنى: اى پروردگار من! سجده کرده است براى تو سیاهى من و خیال من، و ایمان آورده است به تو قلب من؛ این دو دست من است پر از گناه و آنچه را که بر نفس خود جنایت کرده‌ام. اى بزرگى که براى هر کار بزرگ به تو امید آرند و متوسّل گردند، بیامرز گناه مرا که بزرگست؛ چون گناه بزرگ را نمى‌تواند بیامرزد مگر پروردگار بزرگ.

بنابراین پیامبر(ص) نیز در چنین شبی در حال سجود و خشوع در مقابل پروردگار عظیم است. در چنین شبی که از آداب آن غسل و نماز، ادعیه و اذکار خاص است و همچنین دعای کمیل در چنین شبی وارد شده است را سالک الی الله باید انجام دهد و بخواند.

شب نیمه شعبان از اول تا آخرش شبی است که امتیاز خاصی دارد و باید این فرصت زمانی که اکنون به آن رسیدید را قدر بدانید و بهره ببرید. اهل سلوک این اوقات خاص را بسیار محترم می‌شمارند.

اکنون در حال نزدیک شدن به شهر الله اکبر و ماه رمضان هستیم لذا در این ایام و خصوصا در شب نیمه شعبان باید خود را با خودسازی برای این ماه آماده کنید و قبل از رسیدن این ماه خود را آماده کرده باشید.

اهل معرفت و سلوک هم وقتی می‌خواهد ماه رمضان بیاید قبل از ورود بوی ماه را در نفس قدسی خود احساس می‌کنند وی متوجه می شوند که به این ماه نزدیک شده اند، لذا تا این ماه نیامده باید خود را آماده کنید و از هر جهت باید خودسازی کنید، خودسازی اخلاقی، خودسازی معنوی و با یک آمادگی و پاکی وارد این ماه شوید تا بتوانید لیالی قدر را در این ماه عظیم درک کنید.

سیره استاد بزرگوارتان عارف فقید مرحوم سید هاشم حداد در ایام منسوب به امام زمان(عج) چگونه بود و همچنین ارتباط و انس ایشان با امام زمان (عج) به چه نحو بوده است؟

سنوات زیادی در عراق در محضر ایشان بودم و ما شب‌های جمعه که بیشتر محضر ایشان مشرف می‌شدیم، دو کار داشتیم، یکی اینکه می‌بایست به حرم امام حسین (ع) و حضرت ابوالفضل (ع) مشرف شویم و زیارت کنیم و دوم اینکه منزل استاد می‌رفتیم و با استاد دیدار داشتیم.

مرحوم استاد در توجه قلبی و حضور قلبی با آقا امام زمان (عج) بسیار عجیب بود. من بارها در کنار ایشان یا صاحب الزمان(عج) ایشان را از ته دل می‌شنیدم که خیلی به حضرت حجت (عج) توجه و انس و ارتباط داشتند.

به ویژه در ایام خاص آن حضرت مثلا در روز جمعه که هم روز میعاد ظهور آن حضرت و هم روزی است که در ایام هفته به حضرت تعلق دارد، در این اوقات آتش عشق مهدوی ایشان افروخته می‌شد و گاهی با رفقا یک سفر به کاظمین می‌رفتند و از آنجا به سامرا می‌رفتند و در سرداب غیبت امام زمان (عج) حال ایشان خیلی عجیب بود، چرا که در همین سرداب مقدس علامه بحرالعلوم و دیگر بزرگان به محضر حضرت شرفیاب شده اند و استاد ما نیز خیلی شیفته و عاشق امام زمان (عج) بود و من خودم از نزدیک این حالت را می‌دیدم.

مرحوم استاد بسیار اهل بیتی و امام زمانی بودند هر چند بعضی‌ها نسبت ناروایی به ایشان می‌دهند که ایشان فقط دم از خدا می‌زند و از اهل بیت (ع) دم نمیزند! که اصلا چنین نبود و مرحوم استاد با اهل بیت (ع) نیز انس ویژه و خاصی داشت و ما هر دو انس را در ایشان دیدیم.

نکته پایانی اگر فرمایشی دارید بفرمایید

در پایان ما موظف هستیم در هر حال از حجت خدا (عج) یاد کنیم و همیشه در فرج حضرت کوشا باشیم. از خداوند خالق یگانه و قدرت‌مند بخواهیم که مشیت در ظهور قرار بگیرد و ولی خود را به ما ارائه بدهد تا بتوانیم از برکات حضوری ظهور حضرت استفاده کامل را ببریم. ان شاءالله.