کارشناس خانواده با بیان اینکه برای حل اختلافات، اول خود را متهم بدانید، گفت: اگر شما حقی از طرف مقابل دارید او نیز حقی از شما دارد اما نفس ما همیشه یک طرفه است و می‌گوید فلانی باید این کار را برای من می‌کرد در صورتی که هر حقی روبروی آن تکلیفی است.

توکلی با شرح فرازی از دعای هشتم صحیفه سجادیه گفت: یکی از نعمت‌های بزرگ خدا قدرت بیان و نطق است که اگر اصلاح شود دنیا گلستان میشود! چون همه انحرافات به خاطر این است که بیان اصلاح نشده است.

آیت الله صدیقی با بیان اینکه در مجالس حسینی باید به عاطفه حسینی برسید، گفت: مجالس حسینی ما را عاطفی می‌کند و عاطفی شدن هم به لقلقه زبان نیست و باید عملی عاطفی شوید و دست افتادگان را بگیرید و بلندشان کنید

حجت الاسلام موسوی مطلق گفت: اهل روضه و هیئت باید خود را همیشه بدهکار امام حسین علیه‌السلام بدانند تا کارهایتان حل شود نه اینکه خود را طلبکار حضرت بدانید!

توکلی با اشاره به اهمیت داشتن تقوا گفت: اطاعت خدا زندگی را بهشت می‌کند و انسان در هر دو دنیا در بهشت زندگی و خدا این دو بهشت را در اثر تقوا و اطاعت به بنده‌اش عطا می‌کند و همین دنیا آغاز بهشت او می‌شود.

آیت‌الله جاودان طی سخنانی برای حل مشکلات و برآورده‌شدن حاجات دو ذکر مورد توصیه آیت‌الله بهجت را بیان نمود که هر مشکلی با این دو ذکر حل می‌شود.

استاد حوزه و دانشگاه گفت: هر چه در فضای مجازی حجم دریافت ذهنتان بالا برود از یک‌سطحی به بعد ذهن قدرت پردازش خودش را از دست می‌دهد و فقط دریافت‌کننده است و دیگر قدرت تحلیل و پردازش و تفکر ندارد و تعطیل است!

حجت الاسلام ناصری درباره «شرائط به نتیجه رسیدن توسلات» گفت: برای رفع همّ و غم‌ها و رسیدن به حوائج، هیچ راهی نزدیکتر از توسل به اهل بیت(علیهم السلام) نیست؛ اما ما گاهی مشکلمان دو تا است؛ یعنی می‌دانیم که توسل موثر است؛ اما نمی‌دانیم چقدر و چگونه باید متوسل باشیم تا نتیجه بگیریم؟

حجت‌الاسلام‌والمسلمین عبدالحمید واسطی با اشاره به اهمیت ایام الله و فعال‌بودن توجه درونی به خدا گفت: ایام الله یعنی موقعیت و شرایط و زمان و مکانی که در آنجا توجه به خدا فعال‌تر است و مقصود هم از ایام الله فقط روز نیست هر چیزی که این توجه را تقویت می‌کند.

حجت‌الاسلام مجاهدی با بیان اینکه با آبروی دیگران بازی نکنید و آبروی کسی را نبرید، گفت: اگر می‌خواهید خدا آبرویتان را حفظ کند باید آبروی بندگانش را حفظ کنید که زیاد گفته شده که گاهی انسان در مقابل دیدن و شنیدن عیب دیگران باید عمداً کور و کر و گنگ شود.