یک واعظ و کارشناس دینی گفت: این قرآن بر پیامبر (ص) نازل شده نه بر مردم تا پیامبر (ص) آن را برای مردم تبیین کند و اینکه آن‌ها گفتند ما را قرآن کافی است، سخن کاملا اشتباه و غلطی بود و قرآن به صراحت می‌فرماید: «وَأَنْزَلْنَا إِلَیْکَ الذِّکْرَ لِتُبَیِّنَ لِلنَّاسِ».

یک سخنران مذهبی گفت: اگر با صدای خوش و صوت عبدالباسطی هم قرآن بخوانید و قرآنی نباشید و به آن عمل نکنید این خواندن فایده و ثوابی که ندارد برعکس مورد لعن قرآن هم قرار می‎گیرید.

مرحوم آیت الله مرتضی تهرانی در یکی از سخنرانی خود درباره توحید عاشقانه گفت: انسانی که روحش قوی است، هر چقدر مصیبت به او وارد شود، به گونه‌ای که تمام موجودیت دنیایی‌اش از بین برود، یک حرف اشتباه نمی‌گوید.

آیت الله خسروشاهی گفت: تربیت‌های غلط خانوادگی، دبستانی، دبیرستانی، اجتماعی، اداری، دانشگاهی و ... همه دست‌به‌دست هم داده و ما را خدا دور کرده است.

آیت الله قرهی گفت: همانگونه که علم باب دارد، صراط مستقیم هم باب دارد و در باب صراط باید از بابش وارد شد که باب آن اهل بیت(ع) هستند.