پدرها بیشترین نقش را در این ترس از ازدواج در دختران دارند. پدری که فقط پول به خانه می‌آورد و محبت نمی‌کند، پدری که همه تصمیم‌ها را خودش می‌گیرد، پدری که خانه برایش فقط محل خواب است و از همه مهم‌تر، پدری که با بدقولی و بی‌وفایی، اعتماد دخترش را خدشه‌دار می‌کند، ناخواسته دخترش را از ازدواج فراری می‌دهد. این رفتارهای پدرانه، مهم‌ترین دلیل گرایش دختران به زندگی مجردی است.

پدر مقتدر باید در خانواده یک مقرارتی را تصویب کند و برای همه اعضای خانواده قرار بدهد اما باید به اتفاق نظر همه اعضای خانواده تصویب شود نه اینکه پدر دیکتاتورانه مقرراتی را تصویب و همه اعضا را به اجرای آن امر کند.

در گذشته های نه چندان دور که مادران، کمتر شاغل بودند و بیشتر خانه دار، عمده بحث فرزندپروری بر عهده آنها بود و تمرکز پدران بر مسائل اقتصادی و کار اما الان با تغییر جامعه و وضعیت خانواده ها مشارکت بیشتر پدران در امر فرزندپروری ضروری است.