بعد اجتماعی عرفان یعنی بعد خدمت‌رسانی اجتماعی به مردم؛ سالک و عارف کسی نیست که بریده از اجتماع و مردم باشد عارف کسی است که اهل گره‌گشایی از کار مردم است زیرا مردم را هم جلوات الهی می‌بیند و خدمت به خلق را خدمت به عیال خدا می‌داند و این خدمت برای او عبادت است و اگر با انگیزه الهی باشد مانند ذکر گفتن و نمازخواندن و راز و نیاز است.