زمان مطالعه: ۳ دقیقه

حجت‌الاسلام سید مهدی توکل در شرح دعای روز دوم ماه مبارک رمضان گفت: مهمترین کاری که انسان در طول عمر باید انجام دهد کسب رضایت و خشنودی خداوند است. یعنی انسان فقط باید به دنبال آن چیزی باشد که خدا به انجام آن راضی است.

به گزارش پایگاه تحلیلی عترتنا / دین و اندیشه: حجت‌الاسلام سید مهدی توکل، کارشناس احکام و محقق حوزه علمیه قم امروز پنج شنبه۲۶ فروردین ماه ۱۴۰۰ در دومین روز از ماه مبارک رمضان، چهار نکته را در شرح دعای روز دوم ماه مبارک بیان کرد، که در ادامه مشروح آن از نظرتان می‌گذرد.

دعای روز دوم ماه مبارک رمضان

اللهُمَّ قَرِّبْنی فیهِ الی مَرْضاتِکَ، وَجَنِّبْنی فیهِ مِنْ سَخَطِکَ وَنَقِماتِکَ، وَوَفِّقْنی فیهِ لِقِرآئَهِ ایاتِکَ، بِرَحْمَتِکَ یا ارْحَمَ الرَّاحِمین؛ خدایا در این ماه مرا به خشنودیت نزدیک کن، و از خشم و غضبت دورم کن، و بر تلاوت آیاتت موفّقم بدار به مهربانیت‌ای مهربانترین مهربانان.

نکته اول: نعمت عمر و اهمیت کسب رضایت و خشنودی خداوند

نعمت عمر از بالاترین نعمت‌های الهی است که در اختیار انسان گذاشته شده است. با استفادۀ کامل از این نعمت که مدت آن کوتاه است انسان می‌تواند به نعمت‌های بی‌نهایت بهشتی دست یابد. مهمترین کاری که انسان در طول عمر باید انجام دهد کسب رضایت و خشنودی خداوند است. یعنی انسان فقط باید به دنبال آن چیزی باشد که خدا به انجام آن راضی است. اگر این گونه عمل کنیم، خداوند هم در روز قیامت خشنودی خود را به ما می‌چشاند که بر اساس آیۀ ۷۲ سورۀ توبه خشنودی و رضوان الهی بالاترین نعمت در روز قیامت است همان گونه که خداوند می‌فرماید: «وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ جَنَّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدینَ فیها وَ مَساکِنَ طَیِّبَهً فی جَنَّاتِ عَدْنٍ وَ رِضْوانٌ مِنَ اللَّهِ أَکْبَرُ» جالب اینکه «رضوان» در این آیه نکره است یعنی حتی مقدار کمی از این خشنودی از سایر نعمت‌های مادی بهشتی بالاتر است.

تصور کنید انسانی در رشتۀ ورزشی یا المپیادهای علمی در جهان رتبۀ اول را کسب می‌کند. هنگامی که او به وطن بر می‌گردد مردم ایران از اقشار مختلف به استقبال او می‌روند. آیا این خشنودی را می‌توان با هدایای مادی که به او می‌دهند مقایسه کرد؟ یا اینکه اگر کسی از طرف امام زمان نامه‌ای دریافت کند که حضرت در آن نوشته باشد که من از تو راضی هستم. آیا هیچ چیز با ارزشتری از این نامه را می‌توان تصور کرد؟ چه رسد به اینکه خداوند در روز قیامت در برابر همه اعلام کند که‌ای بنده! من از تو راضی هستم و تو در دنیا بندۀ خوبی بودی.
آیا ما به راستی هر چه انجام می‌دهیم فقط برای کسب رضایت خداوند است؟!

نکته دوم: دوری از نارضایتی و عذاب الهی

در کنار کسب رضایت خداوند باید از آنچه موجب نارضایتی و عذاب الهی می‌شود نیز دوری کرد. بعضی از انسان‌ها در کنار کسب رضایت خداوند، گاه اعمالی که خدا از آن ناراضی هست را نیز مرتکب می‌شوند. این در حالی است که دوری از خدا یعنی رفتن به سوی وادی تاریکی، عذاب، بی‌پناهی و وحشت. مبادا ما از کودکی خردسال کمتر باشیم که اگر فرد غریبه‌ای او را در آغوش گیرد به گریه می‌افتد و به همین مقدار که از آغوش مادرش دور می‌شود هراسان می‌گردد و احساس ناامنی می‌کند. اگر ما با انجام گناه از خدا فاصله بگیریم ولی هراسان نشویم باید در اعتقادات، ایمان خود تفکر کنیم تا متوجه شویم کجای کارِ ما اشتباه است که این گونه بی‌خیال هستیم.

به همین دلیل رسول خدا ص در سجده می‌گریست و از خداوند می‌خواست که حتی به اندازۀ یک چشم بر هم زدن او را به حال خود وا نگذارد و می‌فرمود: «اللَّهُمَّ وَ لَا تَکِلْنِی إِلَی نَفْسِی طَرْفَهَ عَیْنٍ أَبَدا» (بحار الانوار، ج ۱۴، ص ۳۸۴)

نکته سوم: درخواست توفیق تلاوت قرآن کریم

در مرحلۀ سوم از خداوند می‌خواهیم که به ما توفیق دهد در این ماه عزیز با قرآن انس بیشتری داشته باشیم. واضح است که هدف فقط این نیست که قرآن را بخوانیم بلکه باید در آیات آن اندیشه کنیم. برای این کار لازم است به تفاسیر ساده و خوبی که در مورد قرآن نوشته شده است مراجعه کنیم زیرا این قرآن برای هدایت ما نازل شده است و هنگامی این هدایت مؤثر واقع می‌شود که در آیات الهی اندیشه شود و محتوای آن به کار گرفته شود.

نکته چهارم: متوسل شدن به رحمت الهی

در خاتمه نیز به رحمت واسعۀ الهی متوسل می‌شویم که از همه مهربان‌تر است زیرا اگر رحمت خدا به هر دلیلی شامل حال ما نشود، توفیق قابل توجهی در زندگی پیدا نمی‌کنیم.

*اختصاصی عترتنا